Met het oog op de belangrijkste doelstellingen van het jaar nemen de renners regelmatig deel aan trainingskampen om hun fysieke conditie voor de wedstrijden te verbeteren. Als onderdeel van hun voorbereiding op het Critérium du Dauphiné en de Tour de France zijn zeven renners van het team bijeengekomen in Sierra Nevada (Spanje), in het hoogwaardige trainingscentrum CAR (Centro de Alto Rendimiento), gelegen op meer dan 2300 meter hoogte, om drie weken lang onder de beste omstandigheden te trainen. Hieronder volgt een beschrijving van een dergelijk trainingskamp.
Een stage op hoogte heeft tal van doelstellingen en wordt zorgvuldig voorbereid door de coaches van het team. Jean-Baptiste Quiclet, onze prestatiedirecteur, beschrijft wat we hier in Zuid-Spanje in de maand mei nastreven: «Op grote hoogte is de barometrische druk lager, wat betekent dat het lichaam harder moet werken om zuurstof op te nemen en naar de spieren en organen te transporteren. Dit zorgt voor stress, wat leidt tot extra fysiologische ontwikkelingen om dit probleem op te lossen.»
Aanpassing aan dergelijke omstandigheden gebeurt niet in drie dagen, en de renners moeten minimaal twee weken in de hoogte doorbrengen om de positieve effecten van deze stage te kunnen waarnemen. «Er zijn twee fasen: een acute acclimatisatiefase, gevolgd door een chronische acclimatisatiefase.», legt Jean-Baptiste uit. «De blijvende effecten treden pas op na chronische acclimatisatie, daarom moeten we lang genoeg blijven.»
Teamcohesie is ook erg belangrijk bij de voorbereiding op een race van drie weken, zoals de Tour de France. De renners brengen 24 uur per dag samen door, waardoor ze elkaar goed leren kennen en met elkaar leren communiceren. «zonder zelfs maar te hoeven praten», zoals Felix Gall benadrukt.
Waarom de Sierra Nevada?
Tot mei hebben de meeste renners die aan de Tour de France zullen deelnemen nog geen kans gehad om lange bergpassen op grote hoogte te beklimmen. Daarom is de Sierra Nevada een ideale locatie. Elke dag staan er beklimmingen van 1 uur en 10 minuten tot 1 uur en 30 minuten op het programma om zich voor te bereiden op het zware parcours van de Tour de France.
Daarnaast speelt ook het weer een rol, want dat moet goed zijn om een stage onder de beste omstandigheden te kunnen volgen. Er zijn maar weinig plaatsen in Europa waar al deze elementen samenkomen. «Er zijn drie bekende locaties in West-Europa, waardoor alle atleten zich min of meer op dezelfde plek bevinden. De fysiologische effecten van blootstelling aan hoogte beginnen vanaf 2000 meter, dus als we de kaart van Europa bekijken en de woonplaatsen boven 2000 meter identificeren, zijn er maar heel weinig: de Sierra Nevada, de Teide op de Canarische Eilanden en de Etna op Sicilië.»
De datum voor deze stage is cruciaal om de voordelen ervan tot aan de Tour de France te behouden. Zoals bij de meeste teams vindt deze stage plaats in mei. Jean-Baptiste Quiclet legt uit waarom: «Voor de Tour de France zijn we een beetje beperkt, omdat we vóór de Dauphiné op hoogte moeten trainen, omdat er daarna niet genoeg tijd is voor een langdurige blootstelling. Daarom gaan we, net als 99 % atleten, gewoonlijk in mei naar de hoogte, na het eerste deel van het seizoen, dat eindigt met Luik-Bastenaken-Luik of de Ronde van Romandië.»
De moeilijkheden van de hoogte
Bij aankomst in de Sierra Nevada maken de renners zich op voor drie zeer veeleisende weken, met vele uren training in een omgeving waar het lichaam minder goed herstelt. Het is ideaal om in topvorm en goed uitgerust aan te komen om deze stage zo goed mogelijk te kunnen volbrengen. Dorian Godon kon slechts een paar keer trainen voordat hij ziek werd en naar huis moest terugkeren, omdat hij onder deze omstandigheden niet in staat was om de stage voort te zetten. «Als je al een beetje ziek of moe bent en je gaat naar grote hoogte, dan denk ik dat je daar niet meer van zult herstellen», vertrouwt Felix Gall toe. «Het grote verschil is dat het herstel moeilijker is, vooral de eerste dagen. In het begin slaap je slecht, kun je hoofdpijn hebben en vaak wakker worden.»
Het is dus belangrijk om de renners nauwlettend in de gaten te houden om er zeker van te zijn dat ze de training en de omstandigheden waarin ze in de maand mei rijden goed verwerken. «We voeren elke ochtend een fysiologische controle uit door de hydratatie, de zuurstofsaturatie, de variabiliteit van de hartslag en het gewicht te meten, want op zo'n hoogte kun je snel uitgedroogd raken.», verduidelijkt Jean-Baptiste. «We werken allemaal samen, of het nu gaat om sportdirecteuren, coaches, voedingsdeskundigen of het hele team, om de trainingen en het dagelijkse programma af te stemmen op de aanpassing van de renners aan de hoogte.»
De rol van Julien Louis, de voedingsdeskundige van het team, is dan ook van cruciaal belang. Elke dag stelt hij voor elke renner een persoonlijk voedingsplan op, afgestemd op de training die ze moeten volgen. Als ze zich strikt aan deze aanbevelingen houden, zouden de renners geen gebrek aan energie moeten hebben!
Een typische dag
Alles is zo geregeld dat de renners in een ideale omgeving kunnen trainen, te beginnen met een ontbijt dat 's ochtends wordt bereid volgens de aanwijzingen van voedingsdeskundige Julien. Felix Gall beschrijft zijn dag: «Na het ontbijt maken we ons klaar om rond 10 uur te gaan trainen. De meeste trainingen duren tussen de 4 en 6 uur, met als langste training van de stage 7 uur. Daarna komen we vroeg in de middag terug, eten we en krijgen we massages. De rest van de avond ontspannen we en spelen we zelfs een beetje tafeltennis!»
Massages zijn ook een goed moment om kleine aanpassingen of te nemen maatregelen te bespreken. Gregory Mallevre, een van de fysiotherapeuten van het team, legt uit: «Na hun race masseren we de renners niet alleen, maar maken we ook gebruik van de gelegenheid om mobilisaties of rekoefeningen uit te voeren en wat extra aandacht te besteden aan kleine ongemakken of pijntjes die ze kunnen hebben. Het is interessant werk, omdat we hun evolutie gedurende meerdere dagen of zelfs weken kunnen volgen. De communicatie met de renner verloopt ook veel vlotter omdat hij niet onder druk staat van de race en meer ontspannen is.»
Het is ook een gelegenheid om enkele mobiliteitsoefeningen met de renners te doen en hun routine te controleren. «Vanmorgen hebben we een mobilisatie- en warming-up-sessie gehouden, en bij sommige renners konden we dankzij enkele zeer eenvoudige oefeningen vaststellen dat er misschien een paar punten waren die verbeterd konden worden. Niets ernstigs, maar het zijn details die hen in staat kunnen stellen om nog iets beter te presteren.»
Warmtebeheer
Gewoonlijk is het klimaat in de Sierra Nevada vanaf mei erg warm, met temperaturen van ongeveer 20 °C in het skigebied waar de renners verblijven en tot wel 35 °C in de vallei. De winter heeft echter besloten om dit seizoen nog een laatste keer zijn intrede te doen, en gedurende een groot deel van de stage lag er sneeuw op de hellingen van de Sierra Nevada. Aangezien warmte een belangrijk element is bij zomerse wielerwedstrijden, met name de Tour de France, is het van essentieel belang om vooraf te acclimatiseren.
Hoewel het onmogelijk is om de natuurlijke warmte van Zuid-Spanje te vervangen, wordt er een hulpmiddel gebruikt om dit soort klimaat na de trainingen na te bootsen: de sauna. Jean-Baptiste Quiclet legt uit hoe deze wordt gebruikt: «Net als bij hoogteverschillen moeten atleten eerst aan de hitte wennen voordat ze intensieve inspanningen kunnen leveren. Het is voor hardlopers erg moeilijk om zich van de ene op de andere dag aan de hitte aan te passen. Als het tijdens de Dauphiné helaas erg warm is, zal het zonder acclimatisatie erg moeilijk worden. Daarom voeren we direct na de trainingen een saunaprotocol in. Dit zijn technieken die hun waarde hebben bewezen, vooral bij de voorbereiding op de Olympische Spelen in Rio en Tokio.»
Het laatste kleine percentage
«Deze stage is een extraatje voor belangrijke wedstrijden, waardoor we de laatste procenten aan conditie kunnen winnen. We zijn hier drie weken, met niets anders te doen dan aan prestaties te denken en te trainen. Het team zorgt voor al het andere. Ik kijk uit naar juli, de druk neemt toe.» getuigt Felix Gall. En wij ook!
Enkele foto's van de stage
